Kontakt z rodzicami
Najważniejszymi osobami w życiu dziecka są rodzice, z którymi ono się utożsamia, którzy staja się dla niego wzorem do naśladowania i których sposób odnoszenia się do pociechy i nawiązania z nią kontaktu oddziałuje na rozwój oraz osobowość dziecka. Niestety jedną z głównych przyczyn rezygnacji dziecka z gry w piłkę jest presja rodziców. Ich hiperaktywność, szczególnie podczas meczów, jest jednym źródeł stresu dziecka i największą bolączką trenera. Jest zupełnie zrozumiałe, że jednym z marzeń każdego rodzica jest to, aby ich dziecko stało się profesjonalnym piłkarzem. Niestety takie szczęście może spotkać tylko nielicznych i wyłącznie dzięki wieloletniej ciężkiej pracy szkoleniowej!
Rodzice muszą pamiętać i rola trenera jest im to uświadomić, że powodem, dla którego dzieci grają w piłkę nożną jest zabawa!
Każdy rodzic jest dumny, że jego dziecko gra w piłkę nożną. Z większym lub mniejszym zaangażowaniem wspiera działania własnego dziecka i całej drużyny. Jednak zdarzyć się może, że zachowania rodziców mogą niekoniecznie mieć dobry wpływ na drużynę, zawodników jak i trenera.
Rodzicu! Jeśli chcecie dobrze dla swojego dziecka i całej drużyny proponuję:
- Bądź pozytywny.Wspieraj i dopinguj drużynę. Chwal wszystkich zawodników z drużyny. Negatywne komentarze zachowaj dla siebie, szczególnie te do innych dzieci. Pamiętaj, że zawodnicy zawsze dają z siebie jak najwięcej i gra w piłkę nożną nie jest wcale taka prosta na jaką wygląda.
- Nie wcielaj się w rolę trenera.Pozwól, by trener wydawał instrukcje i wprowadzał korekty do zespołu. Często polecenia wydawane przez rodziców różnią się od tych, które zalecił trener. Niech dzieci (zawodnicy) sami podejmują decyzję i uczą się na błędach. Uwagi rodziców (kibiców) takie jak „podaj”, „rozciągnij grę”, „wyjdź na pozycję”, „wybij”, „idź do przodu”, „cofnij się” itd. często powodują, że zawodnicy nie czują potrzeby komunikowania się z kolegami z drużyny.
- Nie mów o zawodnikach z drużyny przeciwnej.
- Miej szacunek do sędziów. Oni również popełniają błędy. Każdy człowiek je popełnia. Jeśli trener ma uwagi do sędziego niech sam zwróci mu uwagę. Czy widziałeś kiedyś sędziego, który zmieniał decyzję kiedy któryś z rodziców na niego krzyczał?
- Nie wdawaj się w dyskusje na temat meczu z rodzicami z drużyny przeciwnej.Drużyna Twojego dziecka będzie grała z tą drużyną przez kilka lat. Wynik będzie zapomniany ale wszelkie potyczki, sprzeczki czy inne nieprzyjemne incydenty zostaną w pamięci.
- Niech wynik i gra zostaną na boisku.Nawet największa ilość komentarzy, pytań, dyskusji z zawodnikami, trenerami czy sędziami nie zmieni wyniku. Rolą trenera jest analiza meczu, wyciągnięcie wniosków i praca na treningach, by nadrobić ewentualne braki.
- Niech gra będzie zabawą.Wygrana zawsze bardziej cieszy niż porażka. Pozwól, by piłkarze czerpali radość z gry z miłości do piłki nożnej. Nie oferuj im nagrody za wygrane. Pozwól, by sami się motywowali. Upewnij się, że ty sam czerpiesz radość z gry Twojego dziecka.
Pomyśl o swojej pracy.Czy gdyby za każdym razem kiedy popełnisz błąd ktoś na Ciebie krzyczał, podejmował byś ryzyko? Tak również zachowują się niektórzy zawodnicy w drużynie. Zamiast próbować i podejmować ryzyko starają się być niewidoczni i nie popełniać błędów.
Wielu rodziców przed i po meczu prawi 30 minutowe kazania odnośnie gry. Jak mają grać lub też jak grali. Dzieci, które doświadczają takich rozmów nie grają dla zabawy tylko, by nie popełniać błędów
10 PRZYKAZAŃ RODZICÓW
- Nie próbuj zrealizować swoich zawiedzionych i często wygórowanych ambicji poprzez swoje dziecko .
- Drużyna ma tylko jednego trenera, który za nią odpowiada. Nie wywieraj na trenerze nacisku, próbując wprowadzić swoje wizje przyszłej kariery sportowej swojej pociechy.
- Nie jesteś menedżerem Chelsea Londyn czy FC Barcelona, a Twój syn nie jest profesjonalnym piłkarzem. Nie krzycz i nie skacz przy linii autowej, Twoje dziecko tego nie potrzebuje ( wystarczy ze trener skacze i krzyczy : ) .
- Powodem, dla którego Twój syn gra w piłkę nożną jest zabawa. Nie wywieraj presji na swoje dziecko.
- Rolą rodzica w edukacji sportowej jest POMOC dziecku poprzez zachętę, cierpliwość, zrozumienie, zaufanie, pochwały, oklaski, słuchanie i wykazywanie zainteresowania .
- Nie wystarczy, że powiesz kilka słów po meczu. Rozmawiaj z dzieckiem również przed nim. Przed meczem nigdy nie mów " strzel gola" czy " musisz wygrać ". Zamiast tego powiedz np. " zagraj najlepiej jak potrafisz i baw się przy tym dobrze ".
- Nigdy nie zawstydzaj i nie wprawiaj w zakłopotanie swojego syna z powodu występu, zdolności lub rezultatu meczu, w którym uczestniczył.
- Jeśli jesteś rodzicem, który krzyczy na swoje dziecko, bez przerwy podpowiada co ma zrobić, skacze przy linii bocznej, nerwowo się zachowuje , dyskutuje z sędzią, trenerem, ma jakieś zarzuty do zawodników, nie oznacza to, że jesteś złym rodzicem, ponieważ chcesz aby Twój potomek odnosił sukcesy. Ale Pamiętaj !!! Tym samym w niczym mu nie pomagasz, Tworzysz tylko sytuację nerwowości, która przynosi się na dziecko.
- Nie stresuj dziecka, bądź mniej krytyczny. Twój syn potrzebuje twojego wsparcia, zaufania i wiary. Bez żadnych zbędnych oczekiwań będzie bardziej zrelaksowany.
- Nie zabieraj radości swojemu dziecku i nie kreuj go na siłę na mistrza, by na skutek przeciążeń fizycznych przedwcześnie się nie " WYPALIŁ " .